با توجه به مصرعها کدام گزینه نادرست نیست؟
الف) به دعات باز جُستم دگرم به خویش مگذار : ت = مفعول
ب) شکوهها از دست غم دارد دل تنهای من : من = نهاد
ج) دل از محبّت خویشان بکن که بی خویشی : دل = نهاد
د) چه گویمت که مرا دیده بستهای ز راه : مرا = مفعول